Dogwalk

[madgic]

Een puppieblaf, gevolgd door een mensen lach. Een zwarte labrador puppie stond bij de rivier en blafte er tegen. Hij trilde een beetje terwijl hij blafte en dook zo nu en dan wat in elkaar als hij iets dacht te zien. Ineens rende zo goed als hetzelfde hondje langs hem heen, de gang van het hondje was onregelmatig en onhandig, echt van een pup. Het beestje sprong zonder problemen het water in, wat de andere angst leek aan te jagen. Al piepend rende hij weg van de rivier naar de jongen die er stond.
William lachte en bukte zich om de pup te ontvangen. "Wat is er Sam? Het is maar water hoor, ga dan met je zusje mee." Al piepend zocht de pup dekking dicht bij zijn baasje en keek naar het water. Daar spetterde de andere vrolijk rond, natuurlijk wel zo dat ze nog gewoon kon staan. Ze had geen oog voor haar broertje of baasje, tot hij floot. Ze had haar neus net in het water gestoken en keek nu verbaasd op. De druppels vlogen omhoog toen ze enthousiast het water uit kwam rennen, natuurliujk helemaal nat.
Snel stond William op, om te voorkomen dat ze hem helemaal nat zou maken. Samson, het reutje, rende zijn zusje nu wel tegemoet en besprong haar toen ze in de buurt kwam. Al grommend en grauwend van plezier rolde de twee over de grond. Delihla werd helemaal vies van het zand, maar gelukkig hield ze van water en was haar wassen daardoor niet zo moeilijk. "Kleintjes, rustig doen. We moeten ook nog terug en ik ga jullie niet dragen!" Maar hij wist dat het geen zin had. Als hij ze nu echt uit elkaar wilde houden, dan moest hij er een op gaan tillen.

[cherryontop]

In een joggingbroek, een zwart t-shirt met een witte print en een stel sneakers rende ze over het pad van het bos. In haar ene oor stak het witte touwtje van een Ipod, in haar andere oor had ze geen muziek gedaan. Aan haar heup hing haar Ipod die zo en nu naar een ander nummer switchte toen deze af was. Ondanks de muziek kon ze alle andere geluiden goed horen en hoorde ergens water dat omhoog spatte en enthousiaste en speelse geluiden van honden. Blijkbaar was het erg dichtbij want ze hoorde later nog iemand duidelijk praten tegen de beesten. Haar zwarte tas die de hele tijd langs haar rechterzij had gehangen bevatte een handdoek, water en wat gezonde snacks. En eigenlijk had ze er helemaal geen last van gehad, Rika jogde een stukje verder tot ze in een kleine opening zag dat uitkwam bij water.

Daar aangekomen stopte ze met joggen en keek naar de twee puppies die niet al te ver van haar af aan het spelen waren. Toen ze opkeek zag ze een jongen, blijkbaar degene die ze daarstraks had horen roepen. Eventjes stak ze haar hand op als begroeting toen ze op adem probeerde te komen. Gelukkig had ze een goede conditie en duurde dit niet lang.

[madgic]

Toen de twee pups plotseling allebei verstijfde en een richting opkeken, liet William zijn blik van de twee los. Hij volgde hen blik en zag het meisje. Een glimlach verscheen op zijn gezicht en hij knikte naar haaar als een begroeting terug. Ineens zag hij Samson een beweging maken en werd herinnerd aan zijn pups. "Nee jullie twee, haal het niet in je..." Net voor hij zijn zin af kon maken rende de twee als kippen zonder kop vrolijk op het meisje af. Al blaffend rende ze om haar heen en sprongen ze tegen haar op. Delihla, die net iets magerde was als haar broertje, zette haar tandjes zelfs in de trainingsbroek en begon er mee te worstelen.
"Lila, Sam! Ophouden!" Gehaast rende William op de twee af en liet zich net voor het meisje op de grond vallen. "Sorry, sorry. Ze zijn nog te jong om te beseffen dat sommige dingen gewoon niet mogen." Zei hij verontschuldigend terwijl hij Samson probeerde te pakken. De pup zag er alleen een spelletje in en ontweek Wills handen speels.

[cherryontop]

Haar gezicht veranderde van serieus naar verbaast toen de twee puppies snel op haar af kwamen rennen, ze voelde de kleine pootjes tegen haar benen en tenslotte de tandjes die in haar trainingsbroek gezet werden voordat een van de twee pups ermee begon te worstelen. Rika werd niet kwaad, integendeel moest ze juist lachen. Met een druk op een knopje van haar Ipod zette ze deze uit waarnaar ze voorzichtig omlaag ging om in ieder geval niemand te laten schrikken. "Het maakt niet uit, ze zijn nog jong en hebben nog veel te leren" Plagend streek ze over het neusje van Lila, degene die aan het worstelen was met haar broek. Ze had altijd wat met dieren gehad en deze puppies vond ze dan ook helemaal geweldig.

[madgic]

"Sam, blijf stilstaan." Het hondje maakte een sprong over zijn hand en blafte toen uitdagend. "Sam... Samson!" William deed zijn best om een zware en boze stem op te zetten, maar toen Samsons oortjes verbaasd omhoog gingen moest hij lachen. "Verdorrie vent, dit is niet goed voor mijn image." De toon waarop hij het zei was zo sarcastisch en lacherig dat de hond er nog wilder van werd. Met een zucht wierp hij een blik op Dililah en schudde zijn hoofd. "Ja, veel is nog licht uitgedrukt. En ze lijker er geen haast in te hebben."
Het teefje nam de streek over haar neus als een uitdaging, die ze graag aannam. Haar bek ging open en liet de trainingsbroek los. Je kon haar tandjes op elkaar horen plakken toen ze naar de hand van het meisje hapte. "Delilah! Niet bijten!" Ze keek even op bij haar baasjes stem, maar gaf dezelfde reactie als Samson en ging toen ongestoord verder.

(Ahh nu weet ik hoe je Dililah schrijft! XD)

[cherryontop]

Rika staarde eventjes naar de puppy die naar haar hand hapte. Op tijd trok ze haar hand terug "Dacht het niet hé, al zie je er nog zo schattig uit ik heb liever al mijn vingers nog" Nu de puppy niet meer in haar broekspijp hing kwam ze overeind. Ze schudde lichtjes haar hoofd en glimlachte. De namen van beide puppy's wist ze nu maar nu was het nog de kwestie van ze uit mekaar te houden. Toen ze sprak tegen de puppy over haar vingers behouden klonk het niet gemeen en zelfs met een lichte lach in haar stem. Rika keek nu naar de jongen die er maar alles voor over had om ervoor te zorgen dat de puppy's haar met rust zouden laten. "Hm.. al begonnen aan puppytraining?" vroeg ze rustig.

[madgic]

Doordat Delilah afgeleid was, kon William haar makkelijk pakken. Zodra ze in de gaten had dat hij haar had dook ze op hem en begon zijn gezicht te likken. Als een soort van jaloezie sprong Samson ook tegen hem op, waardoor William op zijn achterste viel en de pups af moest weren. Al lachend gooide hij een stokje weg, waar Samson dan weer achteraan ging en Delilah ging netjes op zijn schoot zitten. Haar ademhaling ging wat gehaast en de eerste tekenen van vermoeitheid kwamen al boven.
"Nee, ik hou daar niet zo van. Mijn vorige hond heeft mijn vader ook zelf getraind en dat was echt een geweldige hond. Ik wil het ook met hun doen... en van mij mogen ze ook wel een eigen willetje hebben, zolang ze maar luisteren als het echt moet." Hij grinnikte en keek naar het meisje op. Zijn mening over het opvoeden van pups stond erg vast en hem van zijn idee afhalen ging niet makkelijk. "En natuurlijk kan ik het ze niet kwalijk nemen als ze willen spelen, daar zijn het pups voor. Deze hier zou je vingers er ook niet afgebeten hebben ofzo, zodra ze dan iets tuusen haar tanden voelt laat ze los... tot nu toe."

[cherryontop]

"Tot nu toe, dus gewoon als ze het niet lekker vind bijt ze niet?' Het was niet brutaal en door de lach die zachtjes weerklonk in haar stem kon je opmaken dat ze het niet meende. Het waren wel schatjes vond ze, al was ze ergens meer een kattenmens. Maar een hond zou ze ook niet verkeerd vinden als huisdier. Rika knikte eventjes toen hij begon over het zelf opvoeden, iedereen had zijn eigen manier en eigenlijk wist ze niets van puppytraining af. Of het goed was, of juist niet en of het werkte was al helemaal de vraag voor haar. Daarom glimlachte ze maar, de mening van deze jongen stond zeer vast merkte ze al gauw genoeg op.

[madgic]

"Ja precies, je hebt het door! Alleen wel jammer dat er niet veel dingen zijn die ze niet lekker vinden." William aaide Delilah over haar kopje. Samson kwam ondertussen terug lopen met het stokje trots in zijn bek. Hij liep William voorbij zonder hem maar een blik te gunnen en liep meteen door naar het onbekende meisje. Net alsof hij netjes was opgevoed legde hij het stokje neer en ging erbij liggen. Zijn blik ging telkens van het stokje naar haar gezicht en toen weer terug.
Een glimlach speelde rond WIlliams lippen. "Volgens mij heb je iemands hart gestolen." Samson stond erom bekent dat hij snel aan iemand 'gehecht' was, maar dan vergat hij da welweer snel dat hij iemand ontmoet had. Delilah, aan de andere kant, als een ijdeltuit en erg eenkennig van tijd tot tijd. Ze kon zo overslaan van het een naar het ander, maar als ze iemand echt niet mocht dan was het niet makkelijk het ongedaan te maken.